Rok szkolny rozpoczęliśmy konferencją plenarną rady pedagogicznej w dniu 29.08.1966. W czasie wakacji w kierownictwie szkoły nastąpiły dalsze zmiany. na stanowisko kierownika warsztatów został powołany kol. Gustaw Magusiak, który dotychczas pełnił wzorowo obowiązki instruktora praktycznej nauki zawodu. Zmiana ta nastąpiła na skutek słabej jak dotychczas organizacji pracy w warsztacie co zresztą stwierdziła wizytacja szkoły w dniach od 2 - 5.11.1965r. Zatrudniono dwie nowe siły do nauczania w szkole, a mianowicie: ob. Jadwiga Mogilany dotychczasowa nauczycielka fizyki w szkole podstawowej nr 1 w Sanoku, oraz ob. Kazimiera Mercik nauczycielkę języka polskiego - absolwentkę SN w Przemyślu na miejsce zwolnionej z pracy ob. Marii Skarbowskiej. W warsztacie szkolnym uzupełniono skład instruktorów praktycznej nauki zawodu. W miesiącu czerwcu dokonano naboru do pięciu klas pierwszych. Naukę rozpoczęliśmy w 12 oddziałach o łącznej liczbie 511 uczniów. Szkoliliśmy w pięciu specjalnościach: tokarz, ślusarz, blacharz, spawacz, lakiernik. Wychowawstwa klas przydzielono następującym nauczycielom:
Nauczanie poszczególnych przedmiotów przydzielono:
- Mieczysław Majewski - materiałoznawstwo
- Jerzy Lubas - technologia
- Jan Malinowski - gospodarka przedsiębiorstw
- inż. Kazimierz Futyma - elektrotechnika
- Zdzisław Bobko - matematyka
- mgr inż. Mieczysław Mielecki - maszynoznawstwo
- mgr Wiesław Nahurski - WOP
- Kazimiera Mercik - język polski
- Zbigniew Słuszkiewicz - wychowanie fizyczne
- Lucjan Bolacki - technologia lakiernictwa
- mgr inż. Jan Skarbowski - rysunek zawodowy
- Irena Nahurska - język rosyjski
- Jadwiga Mogilany - fizyka
- Gustaw Magusiak - technologia
- Zbigniew Marcinkowski - geografia
- Julia Prokop - historia
- fel. med. Roland Czyż - higiena
Praktyczną naukę zawodu uczyli:
- Stanisław Bochenek - lakiernik
- Bolesław Czapor - ślusarz
- Tadeusz Dybaś - spawacz
- Michał Strzałka - ślusarz
- Kazimierz Kiczorowski - spawacz
- Stanisław Maź - ślusarz
- Edward Pajęcki - tokarz
- Mieczysław Pendiuh - blacharz
- Wincenty Rysz - tokarz
- Józef Sarna - lakiernik
- Lubomir Szmiłyk - tokarz
- Jan Staniszewski - tokarz
- Adam Cembała - ślusarz
Opiekunami organizacji z ramienia rady pedagogicznej byli:
- ZMS - kol. Bobko Zdzisław
- Samorządu uczniowskiego - kol. Słuszkiewicz Zbigniew
- Grupy związkowej ZZ Met - kol. Staniszewski Jan
W szkole powołano do życia 3 komisje przedmiotowe: 1. Przedmiotów zawodowych, przedmiotów ogólnokształcących i pomocniczych, oraz praktycznej nauki zawodu.
Wszystkie organizacje szkolne oraz komisje pracowały w oparciu o plan pracy. Komisje skoncentrowały swoją pracę głównie w kierunku pomocy młodym nauczycielom, a trzeba powiedzieć, że prawie całe grono to nauczyciele rozpoczynający pracę zawodową. Przeprowadzono 8 lekcji otwartych i w oparciu o koleżeńskie spostrzeżenia a tych lekcji wymieniano doświadczenia. Pomieszczenie szkoły w dalszym ciągu znajdowało się w budynku Technikum Mechanicznego. Dyrekcja zakładu i szkoły czyniła usilne starania w celu pozyskania budynku, w którym dotychczas mieścił się szpital powiatowy. Starania te jednak nie przyniosły żadnych efektów. Rozbudowujący się zakład wymagał dalszego wzrostu zatrudnienia, a co za tym idzie zabezpieczenia się w odpowiednią kadrę. W tej sytuacji w przyszłym roku ma poważnie wzrosnąć liczebnie szkoła a sytuacja na odcinku pomieszczeniowym nie uległa żadnej zmianie, wprost przeciwnie nie widać jak dotąd realnej możliwości na polepszenie. Wszelkie próby uzyskania kredytów na budowę szkoły nie przynoszą rezultatu. Nauka w szkole trwa od godziny 7 - mej rano do 20 wieczorem, zaś w warsztatach do 22 . Dyrekcja technikum odstąpiła w godzinach popołudniowych 6 sal lekcyjnych od godziny 14 . W takich warunkach praca wychowawcza z młodzieżą była bardzo trudna. Utrzymanie dyscypliny wśród młodzieży nastręczało również wiele trudności. Trzeba wyraźnie stwierdzić, że tylko przy dużym zaangażowaniu się młodego, pełnego zapału do pracy grona wyniki nauczania i wychowania wyraźnie się poprawiły w stosunku do lat ubiegłych. Wzorem lat ubiegłych nadal rozwijano zainteresowania młodzieży pracą w zespołach, która przy ogromnej pomocy ze strony zakładowej i kierownictwa zakładu odbywała się w ZDK. W ciągu roku szkolnego organizowano szereg biwaków sobotnio - niedzielnych w Bieszczadach, a przy ogniskach młodzież zapoznawała się z tragiczną historią II wojny światowej, która na tych ziemiach zakończyła się o 3 lata później, aniżeli w Europie.
Zespoły naszej szkoły cieszyły się nadal niesłabnącym powodzeniem. Występowały on w czasie uroczystości rocznic i świąt państwowych. W minionym roku szkolnym zorganizowano szereg wycieczek naukowo krajoznawczych połączonych ze zwiedzaniem hut, zakładów przemysłowych oraz Zakopanego, Ojcowa, Oświęcimia itp. Samorząd uczniowski oraz organizacja ZMS zainicjowała wiele prac społecznie użytecznych na rzecz miasta i zakładu. Bardzo ofiarnie pracowała nasza młodzież przy budowie sztucznego lodowiska w Sanoku o czym kilkakrotnie pisały Nowiny Rzeszowskie
Społeczny komitet budowy sztucznego lodowiska w Sanoku wysoko ocenił pracę naszej młodzieży, która tylko do grudnia 1966r. wykonała prace o wartości 10 000 złotych.
Samorząd uczniowski z biblioteką zakładową zorganizował konkurs czytelniczy Poznajemy historię narodu polskiego. Finał tego konkursu odbył się uroczyście w ZDK, a połączony był z wystąpieniem zespołów młodzieżowych.
Wyniki rocznej klasyfikacji przedstawiają się następująco:
Sprawność szkoły wynosiła 88,3% co stanowi poważny wzrost w stosunku do lat ubiegłych. Szkołę opuściło 128 absolwentów: 44 tokarz i 84 ślusarzy. Nieodmieniła się sytuacja w warsztacie szkolnym. Pomieszczenia warsztatów nadal znajdują się na powierzchni około 260m i są niewystarczające. Dyrekcja zakładu zamierza od 1 września 1967 przenieść warsztaty na nieco większą powierzchnię.
W dniu 23 czerwca 1967r. lustrację warsztatów szkolnych przeprowadził st. inspektor BOSZ ZPMot ob. Eugeniusz Jankowski. Zawarte w protokole polustracyjnym uwagi i zalecenia będą realizowane w przyszłym roku szkolnym.