W szkole zaszły zasadnicze zmiany. Funkcję dyrektora pełni Mieczysław Majewski zaś kierownikiem warsztatu jest ob. Józef Sarna. Po raz pierwszy zatrudniono w pełnym wymiarze godzin 5 - ciu nauczycieli, a mianowicie:

Jerzy Lubas - absolwent SN - Wrocław - nauczyciel technologii i rysunek zawodowego.
Zdzisław Bobko - absolwent SN - Przemyśl - nauczyciel matematyki i fizyki.
Zbigniew Słuszkiewicz - absolwent SN - Gdańsk - Oliwa - nauczyciel wychowania fizycznego.
Irena Nahurska - dotychczas nauczycielka języka rosyjskiego szkoły podstawowej nr 2 w Sanoku.
Maria Skarbowska - nauczycielka języka polskiego dotychczas uczyła w szkole podstawowej.

Ponadto zatrudniono 5 kontraktowych nauczycieli:

mgr inż. Mieczysław Mielecki - nauczyciel fizyki
mgr inż. Henryk Świątek - nauczyciel elektrotechniki i maszynoznawstwa
inż. Kazimierz Futyma - nauczyciel fizyki
Jan Malinowski - nauczyciel gospodarki przedsiębiorstw
Lucjan Bolacki - nauczyciel technologii lakiernictwa.

Instruktorów praktycznej nauki zawodów było 10 - ciu Stanisław Bochenek - praktyczna nauka lakiernictwa. Wiesław Biskup, Bolesław Czapor, Michał Strzałka, Stanisław Maź - praktyczna nauka ślusarstwa. Tadeusz Dybaś, Kazimierz Kiczorowski, Gustaw Magusiak - praktyczna nauka spawania. Edward Pajęcki, Jan Staniszewski - praktyczna nauka tokarstwa. Do 4 - ch klas pierwszych przyjęto 175 uczniów i szkoła w nowym roku liczyła 9 oddziałów, oraz szkoliliśmy w 4 specjalnościach, ślusarz, spawacz, tokarz i lakiernik, łącznie 359 uczniów. Opiekunami w poszczególnych klasach byli:

Kl. Ia - tokarz 45 uczniów Irena Nahurska
Kl Ib - ślusarz 48 uczniów Zbigniew Słuszkiewicz
Kl. Ic - spawacz 45 uczniów inż. Kazimierz Futyma
Kl. Id - lakiernik 37 uczniów Lucjan Bolacki
Kl. IIa - tokarz 42 uczniów Maria Skarbowska
Kl. IIb - ślusarz 34 uczniów Zbigniew Słuszkiewicz
Kl. IIc - ślusarz 41 uczniów Zdzisław Bobko
Kl. IIIb - ślusarz 37 uczniów Jerzy Lubas
Kl. IIIc - spawacz 30 uczniów mgr inż. Mieczysław Mielecki

Szkoła dysponowała pełną dokumentacją pedagogiczną i pracę prowadziła w oparciu o plany pracy poszczególnych ogniw. Dużą trudnością w pracy szkoły był nadal brak własnych pomieszczeń na zajęcia podstawowe, oraz działalność pozalekcyjną. Nauka odbywała się w 4 - ch wynajętych salach w budynku Technikum Mechanicznego, zaś w pomieszczeniu o powierzchni 24m2 znajdowała się; kancelaria szkoły, gabinet dyrektora, pokój nauczycielski, oraz biuro kierownika internatu technikum. Wraz z rozwojem szkoły sytuacja staje się coraz bardziej nie do zniesienia. Młode pełne zapału do pracy grono rozpoczęło bardzo intensywną pracę nad wytworzeniem wśród młodzieży atmosfery do pracy pozalekcyjnej. Trzeba stwierdzić, że udało się to zrobić jak na warunki pracy bardzo dobrze.

Zapoczątkowana w roku szkolnym 1964 / 65 współpraca z Zakładowym Domem Kultury przyniosła bardzo dobre rezultaty. Wzrosła liczba chętnej młodzieży i cały zespół artystyczny liczył 78 osób. Zespół ten został nazwany Zielone Berety. Nazwa ta wywodzi się stąd, że młodzież w czasie pracy nosiła zielone ochronne berety. O sukcesach zespołu kilkakrotnie donosiła prasa zarówno regionalna jak i centralna, i tak np: Swoimi występami młodzież wypełniła wiele imprez organizowanych nie tylko na terenie szkoły ale i w środowisku i stąd ta popularność. Szkoła wyraźnie nabrała praw obywatelskich i stała się równorzędnym partnerem wśród pozostałych 7 szkół na terenie Sanoka. W ciągu roku braliśmy udział we wszystkich uroczystościach państwowych.

Niezależnie od zorganizowania zespołów w każdy czwartek w przerwie między pierwszą a drugą zmianą organizowano Bardzo ciekawe odczyty i prelekcje prowadzone przez ZDK dla uczniów naszej szkoły. Do ciekawych tematów należy zaliczyć:

Cykl wykładów prokuratora powiatowego mgr Czesława Cyrana na temat chuligaństwo jako problem społeczny, odpowiedzialność nieletnich za przestępstwa, ochrona mienia społecznego w świetle prawa, odpowiedzialność cywilna za wyrządzone szkody.
Cykl wykładów dyrektora muzeum ziemi Sanockiej ob. Stefana Stefańskiego na temat 800 - lecie Sanoka, zabytki ziemi Sanockiej, Sanok w malarstwie.
Spotkanie z redaktorem dziennika polskiego Jerzym Walawskim Ludzie naszych czasów
Spotkanie z redaktorem rozgłośni polskiego radia w Rzeszowie mgr Włodzimierzem Walem.
Spotkanie z redaktorem Nowin Rzeszowskich popularnym autorem felietonów Jacuś Rzeszowiak.
Wykład prof. dr Jerzego Węgrowskiego z UJ. Kraków pt. Rola dziejowa Kazimierza Wielkiego.
Spotkanie z pisarzem dr Wojciechem Sulewskim w ramach spotkań ze ZBOWID - em.
Spotkanie z uczestnikiem walk mjr Szypłakowskim w 20 - tą rocznicę śmierci gen. Karola Świerczewskiego.
Spotkanie z sekretarzem ambasady wietnamskiej.

Ponadto wygłaszano cały szereg pogadanek na temat BHP, eksportu naszej produkcji, roli i pracy rady zakładowej, rady robotniczej itp. Młodzież brała również udział w imprezach organizowanych z okazji 48 rocznicy rewolucji październikowej, 1 maja, oraz okolicznościowych jak Dzień metalowca, rocznica Marszu Głodnych w Sanoku, uroczystości milenijne itp. W ten sposób uzupełnialiśmy lukę jaką stanowił brak lekcji wychowawczych w naszych szkołach. Celem zbliżenia młodzieży do książki zorganizowano szkolny punkt biblioteczny prowadzony przez uczniów. W kąciku bibliotecznym wystawiano wykazy czytelnictwa w poszczególnych klasach co zachęcało młodzież do współzawodnictwa w tym zakresie. Aby skontrolować na ile młodzież czyta wypożyczone książki organizowano kursy czytelnicze. Najlepsze wypowiedzi nagradzano z funduszu komitetu rodzicielskiego i rady zakładowej.

Młodzież włączyła się również do IV ogólnopolskiego turnieju czytelniczego i na szczeblu eliminacji powiatowych, pierwsze miejsce zajął uczeń naszej szkoły. W minionym roku szkolnym dobrze pracowały młodzieżowe organizacje takie jak ZMS, samodzielna grupa związkowa oraz samorząd uczniowski. Organizacja ZMS liczyła 108 członków działających w pięciu grupach - organizacja ZMS rozpoczęła swoją widoczną pracę od listopada 1965r. Opiekunem tej organizacji z ramienia rady pedagogicznej był kol. Tadeusz Dybaś. Opiekunem samodzielnej grupy związkowej był kol. Jan Staniszewski, zaś samorządu uczniowskiego kol. Zdzisław Bobko. Organizacje te ściśle ze sobą współdziałały, a w wyniku tej działalności z inicjatywy tych organizacji wykonano:

Konkurs gazetek ściennych.
Pomoc biednej młodzieży z funduszu rady zakładowej.
Prace społecznie użyteczne do których głównie zaliczyć należy:
- 2000 roboczogodzin przy budowie wyciągu saneczkowego i skoczni w Sanoku
- 1900 roboczogodzin przy adaptacji hali po katastrofie jaka nastąpiła w zakładzie / zawalenie się 3 przęseł wydziału lakierniczo - wykończeniowego. /
- 500 godzin pracy przy uporządkowaniu wydziału W - 7 - Z.
- Naprawa sprzętu szkolnego i warsztatowego na łączną sumę 15 400, -

Łączna wartość wykonanych prac społecznych przekroczyło sumę 36000 złotych

Rada zakładowa wypłaciła łącznie z funduszy uzyskanych z PWRN oraz rady zakładowej 18 700,- na zapomogi dla najbiedniejszej młodzieży. Intensywnie pracował samorząd uczniowski w sekcjach - kulturalnej, - artystycznej, - higienniczno - porządkowej, oraz bardziej aktywnej sportowej. Sekcja ta zorganizowała; turnieje szachowe i warcabowe, marsze patrolowe z okazji dnia zwycięstwa oraz wszystkie imprezy sportowe organizowane przez ZO ZZMet w których młodzież nasza zdobyła wiele cennych nagród i wyróżnień.

W minionym roku szkolnym ożywił również swoją działalność komitet rodzicielski, członkowie komitetu odwiedzali stancje uczniowskie i w wyniku tych kontroli w 2 - ch przypadkach zalecono zmienić stancje ze względu na warunki bytowe. Zorganizowano 2 zabawy dla młodzieży i udzielono pomocy materialnej młodzieży na łączną sumę 3 500,- Zakupiono również pomocy naukowych na sumę 2 100 złotych. Szkoła w minionym roku szkolnym pracowała na podstawie planu pracy w oparciu o zrządzenia, plany nauczania, oraz wytyczne o organizacji roku szkolnego. Dobre wyniki nauczania osiągnięto z technologii zawodowej, matematyki, fizyki i materiałoznawstwa, gorzej natomiast przedstawia się sprawa nauczania języka polskiego. Wyniki nauczania za rok szkolny 1965 / 66 przedstawia poniższa tabelka:

Sprawność rzeczywista szkoły w odniesieniu do 3 - ch klas wynosiła 79,8% co w porównaniu z rokiem poprzednim wykazuje wzrost o 20,1%. Zajęcia praktyczne odbywały się w warsztacie szkolnym oraz na wydziałach produkcyjnych. Warsztat szkolny dysponował łączną powierzchnią produkcyjną 262 m2 w tym 210 m2 na spawalnie. Spawalnia wyposażona była w 5 stanowisk spawania elektrycznego, zaś ślusarnia dysponowała trzema wiertarkami, jedną tokarką pociągową, jedną szlifierką ostrzałką, płytą do prostowania wraz 54 - roma stanowiskami do obróbki ręcznej. przejścia uczniów przez poszczególne stanowiska odbywały się na podstawie harmonogramów przejść. Wprowadzono w minionym roku dzienniczki warsztatowe dla uczniów. Pomieszczenia warsztatowe nie zabezpieczały absolutnie potrzeb i w przyszłym roku nadal trzeba będzie czynić usilne starania o ich powiększenie, a przede wszystkim lepsze wyposażenie. Rada pedagogiczna odbyła w ciągu roku 10 posiedzeń. W czasie tych posiedzeń wprowadzono krótkie referaty połączone z dyskusją o tematyce związanej z dydaktyką nauczania. Szkołę w minionym roku szkolnym opuściło 66 absolwentów. W dniach od 2 do 5 listopada 1965 szkoła była wizytowana przez starszych inspektorów ob. mgr Zofię Kosel i ob. Eugeniusza Jankowskiego z branżowego ośrodka szkolenia zawodowego ZP Mot w Warszawie. Dużą pomoc w pracy szkoły udzielali w ciągu roku dyrektor techniczny zakładu inż. Leszek Kawaczyński, sekretarz KZ tow. Mieczysław Goleń, przewodniczący rady zakładowej tow. Andrzej Gielar i kierownik działu osobowego i szkolenia tow. Stanisław Grochmal. Na plenarnym posiedzeniu rady pedagogicznej w dniu 28.061966r podsumowano pracę szkoły za rok i podano przydział czynności na rok 1966 / 67.